10 januari, het was 10 januari

Op die dag

10 januari is voor mij een speciale datum.
Veel grote omslagpunten in mijn leven begonnen, of eindigde, het is maar van welke kant je het bekijkt, op 10 januari,

Zo veranderde ik nogal eens van baan op die dag.
In 1983 begon mijn actieve loopbaan op die dag, ik ging in militaire dienst.
Niet als dienstplichtige, maar als een technisch specialist.

Enkele jaren daarvoor verliet ik het jeugdinternaat op 10 januari, waar ik naar mijn gevoel ook op de tiende naar toe was gebracht.
Dat moet ik aan mijn moeder vragen, die hield dat keurig in haar huishoudboekje bij.

Bijgeloof

Nee, ik heb geen bijgeloof, het rust op toeval.
Het is het begin van het jaar, tijd voor goede voornemens.
Ik ben ook wel eens gestopt met roken op die dag. Dat hield ik dan even vol, om daarna een schoorsteen van een locomotief uit 1866 te imiteren.
Nee, het was echt niet allemaal succesvol, het was toeval dat deze dingen op die dag gebeurde.

Gisteren

Gisteren was die dag.
Ik ben in de ochtend gewoon naar mijn werk gegaan, geen rare dingen, geen grote veranderingen maar een dag zoals honderden de laatste jaren.
Een normale vrijdag. Met een maandelijkse meeting op het eind, zonder nieuwswaardigheid, miezerig weer, maar niet koud.
Vrijdag 10 januari 2020.

En toen werd het avond

Gisterenavond ging ik naar een concert.
In de Effenaar in Eindhoven speelde Toontje Lager. Een bandje uit de begin jaren 80, dat de twee uitgebrachte elpee’s nog een keer live kwam spelen.
Het publiek bestond uit zeer oudere jongere, soms met kind of kleinkind. Maar vooral oudere.
Eigenlijk mensen die 40 jaar geleden van dezelfde muziek konden genieten, of gewoon gebruik maken van de muziek om in gedachte weer even jong te zijn.
Vooral dat laatste denk ik.

Kluit

Naast mij stond “Kluit”.
Kluit en ik gaan al wat jaartjes samen terug. Zo ver dat ik me de eerste ontmoeting met Kluit niet meer kan herinneren.
Ik ben een half jaartje ouder dan Kluit, dus misschien heb ik hem nog voor het eerst zien lopen. Zo ver terug.

Kluit was in mijn allerjongste kinderjaren mijn buurjongen.
We zijn samen opgegroeid en opgetrokken de eerste 12 jaar van ons leven.
En daarna zijn we elkaar blijven zien. In het begin soms weken niet, daarna soms maanden, of jaren niet.
Maar gisterenavond stond hij naast me. Hij had kaartjes geregeld, Kluit en ik.

Toch die dag

De wereld verandert om je heen. Soms gaat het je niet vlug genoeg, en soms gaat alles veel te snel.
Maar alles verandert. Maar Kluit die is nog steeds hetzelfde, denkt nog hetzelfde en doet nog hetzelfde.
En in veel zijn we hetzelfde. Ik ben nog steeds bij mijn eerste vriendin, net als Kluit, die er zelfs mee trouwde.
Hij heeft een duidelijke grens voor flauwekul en houd van duidelijkheid.
De afgelopen jaren heb ik hem niet gezien, geen contact met hem gehad.
We zijn allebei klaar. We hebben onze kinderen afgeleverd in de maatschappij. Allemaal gelukkige kinderen met voldoende perspectief om een geweldig leven op te bouwen.
Kinderen die graag naar huis komen en ronduit zeggen dat ze een geweldige jeugd hebben gehad.

Dat maakt deze 10 januari toch weer een echte 10 januari.
Twee trotse vaders die besluiten om wat meer leuke dingen te gaan doen.
Even was gisterenavond weer als vroeger. Nee, niet gevochten, al kwamen ze wel vragen of het wat rustiger kon..
Nee, vroeger, toen je de dag nog plukte, en ik pluk jou erbij. Zo’n dag.